LOTARIA NADAL

Bueno, mañá e o sorteo e estes son os números que xogamos entre todos os que formamos o equipo, xogadores, corpo técnico, Presi e Javiche, que e como do equipo tamén. Por certo, falta darlle a Topi 20 Euros, xa que un pagouno el e foisenos a olla o día da cea, normal...

Veña, que si toca collemola jordisima.(Outra ves).

DUBRA B&B FISIOTERAPIA 1 - ROSALIA 2

Antes de nada decir que si Kike tivera que ir pañar patacas, ou podala viña ou facer a caña, casi seguro que non gañaríamos. Digo esto porque o seu gol foi providencial para lograr esta victoria que nos soubo a gloria e que a piques estivemos de non lograla por “factores externos”.

Vaiamos pois co partido. Chegamos a Dubra con un só troco coma sempre, (quedou Kike no banquiño). Os dez minutos, Barros gañalle as costas a defensa e clava o primeiro gol con unha precisa vaselina ante a que nada puido facer o porteiro. A cousa poñiase ben e nos estabamos ordeados a perfección, tendo que conter o seu xogo de sempre: balóns en largo, peina o seu dianteiro e a ver que cae nas segundas xogadas. Claro que facernos eso tendo a Pichilán, (impresionante por arriba), o seu dianteiro non lle fixo unha soa raia o medio nin o lado o balón, pois non lle chegaba co peine.

Pero nunha xogada que non teño moi clara, quedalle o balón na área o seu dianteiro e empatan a media hora. O mesmo tempo lesionase Barros e entra Kike.



Os goleadores. Kike na sua outra faceta de crack, non colle dentro de si.

Na segunda metade igual, eles coa súa xogada e nos espectaculares en defensa, todo o equipo, dende arriba ata atrás, mais vivos ca eles e non deixandolle ter o balón nin in segundo nos pes. O traballo de Pichi no medio espectacular, roubando e dirixindo os ataques, como diría o de LandRober, “se los papó”. Moi ben tamén Marcos o seu lado, que está de novo moi entonado, tanto en defensa como en ataque. El marcou o que puido ser o segundo pero Montero non quixo, sei que non o veu, pero a cousa foi de escándalo. Marcos ve adiantado o meta deles e dende o medio campo sorprendeo cun gran disparo, e este vai recuando cara a meta, palmea o balón que toca no longueiro por abaixo en primeira instancia, cae o porteiro contra a rede da porteria, (casi se mata coa barandilla do campo), e dende alí saca o balón para fora coa man. Ou ten uns brazos de tres metros ou e inexplicable. Daban gañas de marchar do campo, sacanos algunha tarxeta por potestar e a cousa queda así. Estabamos enrabietados e non queríamos marchar cun só punto, e froito desto, saímos nunha contra, Buela amarra o balón en banda esquerda e colgao na area, e eu que me incorporei a xogada, mato o balón co peito para deixarllo os pes de Kike que engancha un disparo perfectamente cruzado o pau contrario do porteiro. Era o delirio, pero quedaban 20 minutos e moito traballo. A dez minutos para o final piden un penalti cometido por Pichilan, que casi si que foi, pero a lei da compensación xogou o noso favor e o árbitro non sinala nada. Eles tampouco protestaron moito porque creo que sabían que nos mereciamos gañar, jejeje. E así rematou o partido, un 11 como dixo “spesial guan” para todo o equipo, o traballo defensivo foi increíble e creo que mellor non se pode facer nese aspecto, orde, intensidade, ambición, anticipación, axudas parmanentes, etc...A seguir así.

RIFA PREMIADA NO SORTEO DA TELE

3996

NÚMEROS QUE NON SE VENDERON

Fora do pequeno problema con esas rifas con defecto de impresión, abaixo queda o listaxe das rifas non vendidas e que xogaremos entre todolos membros do equipo no sorteo deste venres 17 de Decembro, en total 1600 números repartidos en 8 talonarios. Espero non terme trabucado con tanto número.

DO NÚMERO 0801 O 2050
DO NÚMERO 2101 O 2150
DO NÚMERO 2201 O 2250
DO NÚMERO 2301 O 2350
DO NÚMERO 2451 O 2500
DO NÚMERO 2551 O 2600
DO NÚMERO 2651 O 2700
DO NÚMERO 2751 O 2800

Bueno, toque a quen lle toque, sorte para todos os que nos axudaron mercandonos unha rifa.

AVISO IMPORTANTE

SORTEO DO TELEVISOR

Facendo o reconto dos talonarios que non vendemos para o sorteo da televisión detectamos unha irregularidade por un fallo de imprenta nunha rifa de cada talonario.

En concreto nas que terminan en 10. Sentimos moito non telo detectado antes e quizáis se non fose por este reconto non nos tivesemos dado ninguén de conta.

Dito erro ven dado pola inclusión dun número mais en dita rifa, concretamente o número cero entre os dous primeiros números e os dous últimos.

Por exemplo, a rifa 1210, e por un erro de impresión, repito, aparece como 12010. Esperando que comprendan que non existiu mala fé por parte de ninguén, pedimos disculpas por este erro pero a verdade e que o detectamos agora e por casualidade. No sorteo respetarase a papeleta premiada si o é, ignorando ese cero central.

Reitero as disculpas, recordando que ese problema tan so esta nesas papeletas, as rematadas en 10, aínda que sabendo esto o sorteo debe discurrir con normalidade e so se debe prestar especial atención si a terminación do sorteo é 010.

ROSALIA 1 - RIBADAVIA 3

Ocasión perdida ante un equipo que non acostuma a poñer as cousas fáciles, aínda que a nosa actitude tamen fai que parezcan mais fáciles. Pudemos gañar este encontro pero ante unha escadra que ten calidade arriba para definir en calquer ocasión non se poden cometer tres erros, dous de marca no primeiro e terceiro gol, e un erro no despexe no segundo. Anotaron o seu primeiro tanto os 20 minutos de xogo grazas a un balón longo as costas de Coco, que se veu superado pola velocidade do interior deles. Primeira ocasión e gol, sin facer nada, xa que nos tiñamos o dominio do partido. Seguiu a cousa así e chegouse o descanso. Na segunda metade saímos co ánimo de remontar, e conseguimos empatar nunha gran xogada entre Minchas, Pichi e Buela, que define grazas o gran servizo de Minchas. Eles empezarón a amosar nervos, e Lucas fai un bo control na área deles e cando xa cantábamos o gol vaiselle alto o balón por pouco.

Pero esta vez a sorte non nos acompañou, e, do que puido ser un gol clave para levarnos a victoria, pasamos o segundo deles logo dun erro nunha xogada que aparentemente non tiña perigo, o intentar Pichilán despexar o lado de Juan, errando na acción e quedandolle o balón a guevo o seu dianteiro. Inxusto pero así e o fútebol. Caeunos a alma o chan, xa quedaba pouco e as forzas xa estaban xustas polo que eles aproveitarón para marcar o definitivo 1 - 3 a cinco minutos do final que nos deixou a moral algo tocada. O sábado imos a Dubra e creo que podemos gañar, xa o ano pasado fixemos un gran partido con 9 homes caendo no último minuto, e queremos resarcirnos.

ROOMEL 0 - ROSALIA 1

Minuto 1, corner o noso favor, sube un tipo de nos que non vou desir o nome, e gol. O de sempre, esto xa me cansa, xa vou facer copiar e pegar. Que mais decir, podo falar do tempo, que foi frío, da crise dos controladores, eu que sei...
Pois si, Pichilan de novo, "El hombre de la cabeza de oro",  "O mellor sentral do mundo". Pepe, ¿pero quen e Pepe?, Piqué, ¿pero quen e Piqué?, nadita.
Así sigueu o partido, nos controlando perfectamente o xogo toda a primeira parte e eles tocando moito pero fora da zona de perigo. Si algo estamos facendo nos últimos partidos e ser pillos e saber que o noso momento vai chegar, ainda que neste caso foi pronto. Xa na segunda metade eles apretaronnos e ben, e sufrimos moito, e froito dese empuxe deles chegou un penalti cometido por menda que non acuso o árbitro de equivicarse porque debín medir mellor, pero bueno, aseguro que antes de bater con Juan (do Dodro), toco o balón coa punta da bota e el fai todo por caer, pero bueno, si eu fose o árbitro podería pitar a pena máxima.
Ah, pero nos temos porteiro, e resulta que sabe aljo de estar debaixo dos paus...e detenlle o penalti a Richard. Fantástico Mariño, casi vai ser como Morla. Estilos diferentes pero grandes porteiros.
Nos dispuxemos de tres ou catro contras claras, que por mor dos foras de xogo pitados polo arbitro moi dubidosos, non nos permitiron aumentar a ventaxa. Eles mandaron dous balóns o pau en tiros lonxanos e sacamos un balón entre eu e Pichilán baixo os paus, (tamén eles na primeira metade), e logo rabuñolle o balón o seu dianteiro coa meta baleira logo dunha clara falta do seu dianteiro a Mariño que non sinala o árbitro. En fin, partido moi dificil de gañar pero que se gañou, e aplaudir a todo o equipo que o dou todo e temos orgullo de ser nos, de que para gañarnos hai que sudar e moito, e felicitarnos porque o víamos todo tan negro fai seis partidos e gañamos 4 e empatamos un dos últimos cinco. A tope diria o outro. Ahí queda unha foto dos Pichis, o da cabesa de ouro e o ba cadera imposible.

ROSALIA 2 - KIRSS XAMONERIA 1

Dios existe: chamase Pichilán. Como cando Moises abreu as augas do Mar Nejro, (disque), o noso artista abreu o camiño da remontada cando a falta de 15 minutos perdíamos 0 – 1.

O partido comenzou  co contrario esperando un pouco a ver como eramos,  e a verdade e que non pareciamos gran cousa, moi blandos e con bastante falta de intensidade. Esto supuxo que eles empezasen a creer que podían levar algo positivo do noso campo e así, os 20 minutos e nunha xogada na que non nos entendemos entre o medio do campo e a defensa, e pecando de exceso de pasividade adiántanse no marcador. Eles non creaban perigo ningún e nos a pesar de todo, tiñamos ocasións claras pero que non eramos quen a aproveitar. Así fomos o “reseso”, como di un gran traballador que traballa conmijo.

Na segunda metade saímos coa intención de poñerlle outra marcha o partido e así conseguimos encerralos no seu campo, facendo que non chegasen prácticamente os dominios de Mariño. O nerviosismo tamén nos empezaba a atacar virulentamente e parecíamos a lonja de Fisterra berrando entre nos, pero..., pitannos un corner a favor e claro, como con nos xoga o meu compañeiro do centro da zaga que non fai falla que dija quen é, nin o que fixo outra vez, bueno, o de sempre: sacamos o corner, o balón voa a donde nadie chega namais ca el, dalle coa testa o balón, o porteiro mira como pasa por donde nunca chegará, e o balón para contra a rede da portería ,(polo lado de dentro claro), gol de Pichilán, e van seis......

Quedaban 15 minutos e eles sufrindo. Na súa casi única chegada que fan na segunda metade piden penalti nunha xogada na que Pichilán disponse a despexar e venlle o dianteiro por detrás metendo o pé e levando un bo golpe, xa que non lle da o balón e Pichi dalle o balón e mais o seu pobre pé, que ahí non se debe meter que te fas pupa... nada de nada.

E como todo podía ser mellor, a falta de 5 minutos, Pichi o de Calo pelexa un balón co noso ex Tanoira, deixándolle o balón os pes de Barros que non perdoa dándonos un triunfo traballado e importantísimo. O Sábado imos a Dodro, máxima rivalidade e vamos polo partido, que nos acercaría moito a eles. Recuperamos a Minchas que seguro tentará batir os seus excompañeiros e que non xogou este Sábado. Teño un presentimento: en Dodro vai resurxir Marquitos Iniesta.

Como tiñamos o reintegro nos cupóns do outro día collemos catro mais para este venres, ahí queda o número. Tamen podemos ver os cracks do Sábado.